Ο ρόλος του γονέα

&

η συμβουλευτική γονέων

Ο γονιός σε αυτόν το ρόλο του καλείται να:

1. προσφέρει την εμπειρία του δεσμού και της προσκόλλησης αφενός και της αποχώρισης και της εξατομίκευσης αφετέρου,

2. αναπτύξει την ικανότητα της ενσυναίσθησης, δηλαδή την ικανότητα να διαβάζει τα σήματα του παιδιού του,

3. ισορροπεί την αγάπη με τη διαχείριση των ορίων,

4. επιτυγχάνει τη σταθερότητα, συνέχεια και προβλεψιμότητα της συμπεριφοράς του,

5. αποταυτιστεί από τη μητρική πλευρά της μητέρας του αλλά και από την εξαρτητική πλευρά του παιδιού του.

Οι γονείς αντιμετωπίζουν δυσκολίες σε αυτά τους τα καθήκοντα, καθώς ο ρόλος του γονεά τελικά φέρνει το άτομο αντιμέτωπο με το ποιός είναι, πώς αγαπά, τί προσδοκά από αυτούς που αγαπά, πώς εκφράζεται, πώς νοιάζεται, πώς τελικά αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως φροντιστή και υπεύθυνο για το παιδί του. Τα προβλήματα των παιδιών τις περισσότερες φορές είναι αντανάκλαση των δυσκολιών των γονέων του, αφού ο κύριος τρόπος μάθησης του παιδιού είναι η μίμηση.

Η συμβουλευτική γονέων έχει στόχο:

• ​​να κατανοήσει ο γονιός καλύτερα το παιδί του,
• να κατανοήσει τον εαυτό του ως γονιό.

Η συμβουλευτική γονέων δεν μπορεί να περιοριστεί σε μια απλή παροχή συμβουλών και στρατηγικών καθώς ο γονιός στην προσπάθεια του να βοηθήσει το παιδί του, έρχεται τελικά αντιμέτωπος με τον εαυτό του και τη δική του ανάγκη για αλλαγή.​​​​​ Καθώς ο γονιός κατανοεί καλύτερα τον εαυτό του ως γονιό, κατανοεί και το παιδί ως εξελισσόμενο αυτόνομο πρόσωπο και το απεμπλέκει από δικές του ταυτίσεις (όπως αυτήν με τη δική του μητέρα κυρίως), που έχουν τις ρίζες τους στις δική του παιδική ηλικία ή την παρούσα κατάσταση με το παιδί (ταύτιση με το ίδιο το παιδί).